Η μαύρη τους «ανάπτυξη»…

ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης

Το τελευταίο διάστημα σχεδόν ολόκληρη η Βόρεια Ελλάδα και γενικότερα τα νότια Βαλκάνια αποτελούν πεδίο υλοποίησης μεγάλων επιχειρηματικών σχεδίων με σκοπό την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και του φυσικού περιβάλλοντος. Τα σχέδια αυτά διαφημίζονται ως σημαντικότατα επενδυτικά εγχειρήματα διεθνούς βεληνεκούς, στρατηγικής σημασίας για την εθνική οικονομία.

Ως αντικείμενο τους έχουν τις έρευνες για εκμετάλλευση ορυκτών ενεργειακών αποθεμάτων, την παραγωγή για κατασκευή δικτύων μεταφοράς ενέργειας και για δημιουργία μεταλλευτικών μονάδων εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού. Παράλληλα με την διέλευση του αγωγού μεταφοράς αερίου ΤΑΡ, έχει ήδη αποφασιστεί η κατασκευή ακόμη δύο ομοειδών αγωγών με παράλληλη όδευση, νέες αιτήσεις έρευνας και εξόρυξης πολύτιμων μετάλλων στη Θράκη έχουν ήδη κατατεθεί και δρομολογούνται οι σχετικές άδειες, στο νησί της Θάσου αποχαρακτηρίζονται μεγάλες εκτάσεις ώστε επιτραπεί η εξόρυξη μαρμάρου.

Είναι προφανές πως ολόκληρη η περιοχή μας σχεδιάζεται να μετατραπεί σε ζώνη υψηλής βιομηχανικής όχλησης, σε μια απέραντη χαβούζα, με ανήκεστες συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον, τον κοινωνικό ιστό και τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτές. Πολυεθνικές επιχειρήσεις σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο επιχειρούν να απομυζήσουν κάθε διαθέσιμο φυσικό πόρο προσφέροντας δήθεν προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης στην ελληνική κοινωνία που μαστίζεται από την οικονομική κρίση και την ανεργία.

Αυτά τα επιχειρηματικά σχέδια έχουν την υποστήριξη ή την ανοχή όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων που αναμασούν το ιδεολόγημα την ανάπτυξης - οικονομικής μεγέθυνσης με κάθε τίμημα ή συνέπεια. Αποσπούν, επίσης, εξαγοράζοντας συνειδήσεις, την συναίνεση των κατά τόπους εκλεγμένων Δημοτικών Αρχών που συνδιαλέγονται με τους εκπροσώπους των εταιριών, ευελπιστώντας σε μεγαλύτερα αντισταθμιστικά οφέλη, παρά τις όποιες λεκτικές επιφυλάξεις έχουν κατά καιρούς διατυπώσει.

Τα σχέδια αυτά υποθηκεύουν το μέλλον μας και για τις γενιές που μέλλονται. Βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον και εγείρουν το μείζον θέμα της δημοκρατικής λειτουργίας της πολιτείας. Κανένας δεν ρωτήθηκε για αυτά, κανένας δεν έδωσε την συγκατάθεσή του. Οι τεράστιες περιβαλλοντικές συνέπειες, οι κίνδυνοι για τη ζωή και τη δημόσια υγεία αποσιωπούνται. Το ίδιο διάστημα, μόλις λίγες εβδομάδες πριν, η χώρα βιώνει μιαν ανείπωτη τραγωδία με την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική που κοστίζει τη ζωή σε 100 ανυποψίαστους ανθρώπους. Απόρροια του δολοφονικού μείγματος των μνημονιακών περικοπών με τις υποστελεχωμένες υπηρεσίες (Πυροσβεστική, Δασαρχείο κ.ά) σε έμψυχο και άψυχο υλικό και της κερδοσκοπίας των μεγαλοεργολάβων πάνω στη γη και τα ακίνητα.

Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που οδήγησε σε νεκρούς και καταστροφές. «Ανάπτυξη» που θέτει ως προτεραιότητα και κέρδος των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών. Τις ημέρες που ακολούθησαν ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές, πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες δεν παραλείπουν να αναφέρονται στην επικίνδυνη άνοδο της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή ως βασικό αίτιο των ακραίων καιρικών φαινομένων που αυξάνουν και τον αριθμό των πυρκαγιών. Τα ορυκτά καύσιμα και οι εξορύξεις συνδέονται με σχέση άμεσου αίτιου- αποτελέσματος με την ασυγκράτητη αύξηση της θερμοκρασίας της Γης. Είναι, λοιπόν, απόλυτα αναγκαίο και επιτακτικό στη συγκυρία που ζούμε να πάρουν θέση οι τοπικές κοινωνίες για τις εξελίξεις που αντιμετωπίζουμε και να θέσουν εμφατικά το ερώτημα: Ενέργεια και ανάπτυξη; Για ποιον; Από πού; Με ποιες σχέσεις παραγωγής και διανομής του κοινωνικού πλούτου;

Η παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα και η μεταφορά αυτών με αγωγούς, η κατασκευή γιγαντιαίων ενεργειακών «πάρκων» και δικτύων μεταφοράς ενέργειας, οι εξορύξεις μεταλλευμάτων και ορυκτών πετρωμάτων, η εντατική εκμετάλλευση του εδάφους και του υπεδάφους, των δασών, των υδάτων και κάθε φυσικού πόρου γενικότερα, είναι ανάπτυξη που φέρνει κέρδη και υπερκέρδη στους ισχυρούς πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους στην κούρσα του ενεργειακού ανταγωνισμού. Για τις τοπικές κοινωνίες, τους ανθρώπους της εργασίας και τις μέλλουσες γενιές το ισοζύγιο είναι ιδιαίτερα αρνητικό. Η καταλήστευση των δημόσιων, κοινών φυσικών πόρων προκαλεί βίαιη αποδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού, εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού, καταστολή και ωμή παραβίαση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όταν τα έργα τελειώσουν, όταν οι εξορύξεις ολοκληρωθούν, οι επενδύσεις σε θέσεις εργασίας θα χαθούν. Και το φυσικό περιβάλλον μετά την υπερεκμετάλλευση δεν θα επανορθωθεί ποτέ, θα αδυνατεί να θρέψει τους ανθρώπους του και να φιλοξενήσει ζωές.

Είναι αυτό το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αναπότρεπτο, είμαστε καταδικασμένοι να υποταχθούμε στο βασίλειο της αναγκαιότητας και του εξαναγκασμού; Υπάρχει άλλος δρόμος!

Στο μείζον θέμα της παραγωγής ενέργειας και εξασφάλισης της ενεργειακής αυτονομίας της κοινωνίας η αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (κοινώς ΑΠΕ) είναι η μόνη προοπτική που μπορεί να σταματήσει την καταστροφική επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος από τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά εργοστάσια. Η ενέργεια πρέπει να είναι το μέσο για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών των ανθρώπινων κοινωνιών, να παράγεται αυτόνομα και καθαρά, να διανέμεται δίκαια, σε μια κοινωνία που θα παράγει και θα οργανώνεται σε σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.

Η ιστορία δείχνει τις δυνατότητες των ανθρώπινων κοινωνιών να αντιστρέψουν αυτό το ζοφερό μέλλον του κανιβαλιστικού και απάνθρωπου μοντέλου ανάπτυξης. Οι κοινωνίες οργανωμένες μπορούν να αντισταθούν στην υποταγή και την καταπίεση με την συλλογική κινητοποίηση, τη δράση και την δόμηση δικτύων και κινήσεων για την υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου και των κοινών αγαθών από τη ληστρική εκμετάλλευση των πολυεθνικών εταιριών, των χρηματοπιστωτικών κέντρων και των υπερεθνικών κυβερνητικών συμμαχιών. Αυτές οι δυνατότητες πέτυχαν ήδη πολλούς στόχους, κέρδισαν μάχες. Στους αγώνες ενάντια στις αποθήκες υγρών καυσίμων του ΝΑΤΟ και την εκμετάλλευση του λιγνίτη στην Καβάλα, στην κινητοποίηση για υπεράσπιση Λαϊλιά στις Σέρρες, στην ακύρωση της εξόρυξης χαλκού- χρυσού στα Σκόπια, στη Βόρεια Χαλκιδική. Αυτό το δρόμο μπορούμε να τον συνεχίσουμε, μπορούμε να τον πλαταίνουμε.

Αγωνιούμε για το μέλλον και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε στο παρόν. Για το πρόταγμα μιας κοινωνίας που θα αναπτύσσεται με γνώμονα τις ανάγκες των ανθρώπων της και των τοπικών κοινωνιών. Για το δικαίωμα να διαφυλάξουμε το φυσικό περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα από την λεηλασία για τα κέρδη των λίγων. Για τη δημιουργία εναλλακτικών κοινωνικών δικτύων και δομών με προτεραιότητα στις βασικές κοινωνικές ανάγκες και το σεβασμό στο περιβάλλον.

Με δικαιοσύνη, ισότητα, άμεση δημοκρατία και το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Παλεύουμε και υπερασπιζόμαστε τη Γη και την Ελευθερία.

Ομάδα Παρέμβασης Φιλίππων- Καβάλας για το Περιβάλλον και την Κοινωνία

Θάσος Νερό SOS

Κίνηση ΑντιΤΑΡ Σερρών

SOS Κιλκίς

Επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγιάς